Гӯш кунед ба тиловати зебои Сураи Фатҳ бо овози ҷаззоби Миншаӣ. Ин навор барои онҳое ки мехоҳанд бо маънавият ва оромии рӯҳонӣ пайваст шаванд, комил аст. Бо мо ҳамроҳ шавед ва аз ин таҷриба лаззат баред!